Onze feestlocatie is gelegen in een verbouwde boerenschuur, gelegen aan een doodlopende weg op steenworp afstand van de dorpskern van Middenmeer en de A7.
De boerderij was oorspronkelijk in gebruik als graanopslag voor de Cultuurmaatschappij. Zowel gedorst als ongedorst graan werd hier opgeslagen in graansilo’s en door middel van lorries naar het kanaal (de Westfriese Vaart) getransporteerd. Daar werd het in schepen geladen. Delen van de oorspronkelijke rails zijn nu nog terug te vinden in de feestzaal. Het huis werd destijds gebruikt als opslag voor zakken en dekens.
In 1942 is Johannes van der Veldt met zijn gezin op de Meerhoeve komen wonen. Zij kwamen uit de Haarlemmermeer en zijn als een van de laatste naar de Wieringermeer gekomen. Hun oude boerderij, de Johanneshoeve, is in de oorlog door bombardementen verloren gegaan. Op deze plaats heeft later de uitbreiding van Fokker plaatsgevonden, ter hoogte van de bulderbaan.

Onder water
Johannes van der Veldt is slechts twee jaar pachter geweest en kwam toen te overlijden. Zodoende werd zijn oudste zoon, Cees van der Veldt, op 17-jarige leeftijd pachter. Nadat de boerderij was uitgegeven voor pacht werd het een gemengd bedrijf met akkerbouw en veehouderij.
Tijdens de onderwaterzetting in 1945 ging het huis geheel verloren. Alleen het stalen frame en het dak van de schuur zijn blijven staan. Na de oorlog zijn de schuur en de woning opnieuw opgebouwd.
Helaas heeft de Meerhoeve nog tweemaal ernstige schade opgelopen door brand (in 1949 en 1963).
Eind jaren vijftig werden de werkzaamheden op de boerderij uitgebreid met bloembollenteelt (tulpen). In 1975 werd besloten de veehouderij te beëindigen. De jongste zoon, Ad van der Veldt, die al enkele jaren een maatschap met zijn vader had, heeft in 1987 de pacht overgenomen.

Horeca activiteiten
In 1999 heeft Ad van der Veldt een ernstig bedrijfsongeval gehad waarbij beide benen werden verbrijzeld. Dit bemoeilijkte het werk op het land en leidde er uiteindelijk toe dat de tulpenteelt werd gestaakt. Eind 2008 zijn uiteindelijk alle akkerbouwactiviteiten gestaakt en werden de percelen grond overgedragen aan Agriport A7.
Ad was in zijn vrije tijd al jaren werkzaam als portier bij diverse café’s en verhuurde in die hoedanigheid robuuste statafels voor kermissen en evenementen. Na het staken van de agrarisch activiteiten heeft hij zijn assortiment verder uitgebreid met barretjes, terrasheaters en van lieverlee kwamen er steeds meer artikelen bij. Voor hij het wist had hij een horeca verhuurbedrijf.
Toen hij eens zijn verjaardag groots in de schuur vierde, vroeg een aanwezige kennis of hij ook niet van die ruimte gebruik mocht maken voor het vieren van zijn 50^e levensjaar. Zijn schuur lag rond die tijd namelijk vol met piepers en die van Ad was leeg. En zo geschiedde.
Hierna kwamen er steeds meer verzoeken en is een procedure gestart om een horecavergunning te verkrijgen. Dit had heel wat voeten in de aarde omdat het toenmalige gemeentebestuur van de Wieringermeer weerstand bood tegen horecagelegenheden in het buitengebied. Na de fusie van gemeentes Wieringermeer, Wierigen, Anna Paulowna en Niedorp en de oprichting van gemeente Hollands Kroon was het uiteindelijk wel mogelijk een horecagelegenheid in het buitengebied te vestigen en de vergunning was, na ruim 5 jaar, een feit.
Vanaf die tijd heeft het bedrijf een enorme vlucht mogen doormaken en is het uitgegroeid tot het bedrijf dat het nu is.